Millenium Metal

Atreju

Płyta troszkę ostygła już, ale jeszcze w miarę świeża.
Cóż takiego spłodził nam jeden z największych gitarzystów w historii muzyki? Hmmm... gdy się nasłuchałem przegenialnego Friedmana i sięgnąłem po nowego Satrianiego, mam nieodpartą chęć by powiedzieć, że album mu po prostu nie wyszedł, ale to może efekt słabego osłuchania się (lada chwila może być zachwyt). Dość niemrawy, spokojny, nieco zbyt wolny, z dziwnym klimatem. Kilka kawałków naprawdę fajnych, jak narazie najlepszy chyba "Redshift riders" - tajemniczy, nieco ponury, złowrogi, intrygujący i "Ten words", kojarzący mi się z... Myslovitz Wink

. Tragiczna ta płyta nie jest, narazie bez euforii (ale to pewnie efekt "Loudspeakeromanii" Wink

). Z czasem pewnie będzie lepiej, narazie... 6.5/10 Cool

PS. Przechujowa okładka Confused